از قرن ششم تا قرن هفدهم، اروپا توسعه صنعتی زیادی را تجربه کرد که به انرژی و توان زیادی نیاز داشت. در این دوره، توسعه کشاورزی نیز به نیروی دیگری نیاز داشت تا جایگزین نیروی انسانی و حیوانی شود. انرژی خورشیدی برای زهکشی صنعتی آب در معادن و آبیاری در کشاورزی مورد توجه قرار گرفته است. چگونه آب می تواند انرژی خورشید را مهار کند؟ دانشمندان راه خود را دارند.
در سال 1615 یک مهندس فرانسوی به نام دسکو اولین پمپی را اختراع کرد که با انرژی خورشیدی کار می کرد. اما این نوع پمپ حتی در روزهای آفتابی هم نمی تواند به طور مداوم آب را پمپاژ کند و ارزش عملی ندارد. بعدها، مهندس فرانسوی دیگری به نام بلیدول (1697-1761)، پمپی با انرژی خورشیدی طراحی کرد که می توانست به طور مداوم آب را پمپاژ کند.
پمپ او شامل یک توپ توخالی و لوله های متصل به منبع آب بود. قبل از پمپاژ، آب به داخل توپ توخالی پمپ تزریق می شود. ارتفاع سطح آب برای رسیدن به صفحه AB بالای توپ لازم است تا پمپ بتواند تا زمانی که آفتاب است، آب را پمپاژ کند. شاید تعجب کنید که چرا می توانید آب را از این طریق پمپاژ کنید؟ به نظر می رسد که در طول روز، نور خورشید هوا را در بالای کره توخالی گرم می کند. هوا منبسط می شود و فشار افزایش می یابد و آب از طریق شیر یک طرفه بالا به مخزن بالایی (یا مکان دیگری مانند زمین کشاورزی) جریان می یابد. در شب، نور خورشید وجود ندارد، دما کاهش می یابد، هوای داخل توپ توخالی سرد و منقبض می شود و فشار به زیر فشار اتمسفر می رسد. سپس آب موجود در منبع آب از طریق دریچه یک طرفه دیگر (آب فقط به داخل می رود اما خارج نمی شود) به داخل توپ توخالی زیر توپ (پمپ) پمپ می شود. هنگامی که خورشید روز بعد بیرون می آید، فرآیند پمپاژ تکرار می شود.
پمپ خورشیدی بلیدول به قدری مبتکرانه است که به طور خودکار و مداوم آب را پمپاژ می کند. اما پمپ خورشیدی یک ضرر کشنده نیز دارد، فقط در روزهای آفتابی می تواند کار کند، در روزهای بارانی "استراحت" می کند، بنابراین استفاده از آن راحت نیست. با ظهور پمپ های بخار، پمپ های خورشیدی از بازار خارج شدند و برای مدتی مانند ماشین ها به «اسباب بازی های علمی» تبدیل شدند.
اما پمپ های خورشیدی پس از شوک های نفتی دهه 1970 دوباره شکوفا شدند. یکی این است که انرژی خورشیدی می تواند جایگزین بخشی از نفت به عنوان نیرو شود. دوم اینکه می تواند آلودگی محیط زیست را کاهش دهد. از آنجایی که پمپ های گازوئیل و بنزین مقادیر زیادی دی اکسید کربن و سایر گازهای مضر منتشر می کنند، پمپ های خورشیدی برای محافظت از محیط زیست این مشکل را ندارند. در سال 1974، دانشگاه فلوریدا در ایالات متحده از مطالعه ساختار بسیار ساده پمپ خورشیدی، که قطعات متحرک آن تنها دو دریچه یک طرفه است، در واقع مربوط به بیش از 200 سال پیش پمپ خورشیدی بلیدور است که از یک پمپ بهبود یافته است. . در همان زمان، موسسه تحقیقات انرژی اتمی هال بریتانیا نوعی پمپ خورشیدی به نام بودا لو دای را توسعه داده است که به جای دستگاه جوش در ایالات متحده در دانشگاه از یک سیلندر هوای گرمایشی بسیار ساده استفاده می کند. فلوریدا، نوعی پمپ خورشیدی بهبود یافته است، راندمان پمپاژ افزایش یافته است.
طبق گزارش آماری «صندوق توسعه اروپا» در سال 1989، از سال 1983، پمپ خورشیدی جهان هر سال نزدیک به هزار واحد افزایش می‌یابد، در حال حاضر جهان حداقل 6000 واحد پمپ خورشیدی نصب کرده است که عمدتاً در نبود منبع تغذیه در استفاده روستایی
